İşte benim bıcırlar:)
Bence dünyanın ağır işlerinden birisi annelik. Gün ne zaman başlıyor ne zaman bitiyor inanın anlamıyorum. Benim 4 ve 8 yaşlarında iki oğlum var.Gün bizde sabah saat 8 de başlar,maalesef hiç geç kalkan çocuğum olmadı.Kahvaltı faslı okul hazırlığı, ödevler, beslenme hazırlığı derken bir bakıyorum okul saati yaklaşmış.Dahada hızlanıyorum öğlen yemeği ve okula gidiş.Şimdi ev toparlama küçük öğlen uykusuna yatar her gün. (azıcık nefes alma vakti başlar).Bu sefer akşam yemeği ne yapsam gibi ağır ve derin düşünce başlar bende.Sonra yemek hazırlığına girişirim.Yemeği yaptım diyene kadar küçük uyanır.Azıcık onunla oynarız tv izleriz ve biabakmışım akşam olmuş. Günmü çok kısa yoksa hayat fazlamı hızlı akıyor anneler için.
Çalışan anneler inanın size hayranım hem çalışıp hem ev işi hem yemek, çocuk ,okul bir arada inanılmaz halledebiliyorsunuz. Hepinize kocaman bir maşallah gerçekten.Küçük oğlum okula başlayınca az rahatlarım diyodum ama nerede! Şimdiki sistem o kadar değişik ki bir performans ödevimiz var evlere şenlik.Üstelik her dersten var. Çocukların yapamayacağı bir sürü şeyi velilere yaptırıyorlar. İnanın bu sene kırtasiye ile akraba olduk hergün uğruyoruz. Sanırım bunlar iyi günler ziraa çocukları büyük olan arkadaşlarım sorun asıl büyüyünce diyorlar. Allah sağlık sıhhat uzun ömür versin de sanırm biz onları hep taşırız sırtımızda.Annelik bu demek.
Hepinize musmutlu haftasonları diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder