Herkese yağmurlu ara ara kar serpiştiren bir Ankara gününden merhabalar.
Ne zamandır bir şeyler yazamıyorum canım bloğuma:(.İşte nedeni bugünkü konum.
Yetmeyen zaman!
Son zamanlarda ne oldu bilmiyorum inanın.Sanki zaman daraldı,günler iyice kısa bir saat aralığına sıkıştı.Çocukların okulu,ödevler,büyük oğlanın haftanın 3 gününe çıkan okul sonrası kursları ve her sene olduğu gibi 23 nisan gösteri hazırlığı.
Çalışan annelere inanılmaz şaşırıyorum.Nasıl yetişebiliyorsunuz.Ben evde olmama rağmen yetişemiyorum.Helede bu hafta o kadar çok koşturdum ki zavallı ayacıklarım iflas eşiğine geldi.
Çocuklardan biri sabahçı diğeri öğlenci.Biri okula giderken diğeri evde.Küçük öğlen okula gidince büyük eve geliyor ve koşturma aynı hızda devam ediyor.Tabi canları sağ olsun Allah sağlık sıhhat verdikçe biz ana babalar onlar için elimizden geldiğinin fazlasını elbette yapacağız.
Eskiden anneannelerimiz annelerimiz nasıl yapabiliyorlardı acaba.Eskiden zaman dahamı uzundu acaba?.Ya da bu kadar koşturacak dünya telaşları mı yoktu.Dün sevdiğim arkadaşlarla biraya geldik.İnanın arada kaçamak yapmak çok faydalı oluyor
Ve bir karar verdik.Arada çocuklarsız dışarı çıkıp yemek yiyip o saatleri kendimize ayıracağız.İnşallah başarabiliriz.
Ev hanımlığı çok ağır işçilik azizim.
Zamanın bol bol yettiği bol mutlu ve gülücüklü günler dilerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder